Kunstautobiografie
Senna Josephus Jitta V4G
Kunst heeft niet super veel betekenis op het eerste moment dat je het ziet, totdat je er goed naar kijkt wat voor boodschap de kunstenaar wil overbrengen met het kunstwerk. Je hebt bijvoorbeeld droevige schilderijen maar je kan ook weer een heel open schilderij hebben dit kan je doen door kleurgebruik of de compositie van iets of iemand.
Cultuur is de mens in het algemeen. Daarmee beschouw ik alles wat de mens heeft gedaan dus niet de ongerepte natuur.
het verband tussen kunst en cultuur is dat de mens de kunst maakt met hun eigen cultuur erachter. Mijn eerste interactie met een culturele activiteit zijn waarschijnlijk feestdagen zoals: kerstmis, sinterklaas of musea die ik bezoek met ouders toen ik nog heel jong was. Ook ging ik vroeger vaak naar kerken en monumenten als ik op vakantie was, dit doe ik nog steeds, maar wel iets minder omdat ik bij de meest toeristische culturele plekken al geweest ben en de rest is vaker iets kleiner en saaier.
Zelf onderneem ik niet echt iets op cultureel gebied. Als ik zoiets doe is het of met school of met mijn ouders die dan ergens naartoe willen om een kerk of museum te bezoeken. Zelf zou niet vaker iets willen doen, want ik doe denk ik altijd jaarlijks wel wat op cultureel gebied.
In mijn laatste zomervakantie had ik in Parijs de notre dame bezocht en het Louvre en ik was ook naar Barcelona gegaan daar had ik de ramblas bezocht dat waren de culturele dingen die ik deze vakantie had gedaan, dit is ook meestal het maximale wat ik doe op dit gebied in de vakantie.
Het enige wat ik daarnaast nog soms doe is oude ruïnes bezoeken. Zoals kastelen en torens, maar dat doe ik minder.
Als ik kijk naar de architectuur in gebouwen is meestal als ik fiets door de stad en dan kijk ik vaak naar de grootte van de gebouwen en hoe ze in elkaar zitten, de mooiste gebouwen vind ik of erg oude gebouwen met grote ramen of nieuwbouw, dit spreekt mij aan omdat het allemaal futuristisch is. Ze gebruiken voor het maken van deze huizen bijvoorbeeld andere technieken om ze te maken dan ze vroeger deden, dit zijn ook vaak meer open ruimtes, want in oudere gebouwen zie je vaak veel kamers.
De discipline die voor mij de meeste voorkeur heeft is denk ik architectuur, want daar voel ik me het meest mee betrokken, omdat het daar gaat hoe iets in elkaar zit, welke steen is waar en waarom. Ook zou ik het overwegen om zelf architect te worden. Het is namelijk iets waarbij je met een gebouw ontwerpen ook je eigen fantasie kan gebruiken. Je kan zelf kiezen hoe je het wil indelen, de grootte, welk materiaal je gebruikt.
De hobby's die ik heb hebben niets met cultuur te maken. Dit komt omdat deze hobby's mij niet liggen, ik ben niet de beste tekenaar of een geintereseert in dans. Ik ben meer van de vechtsporten en de balsporten.
In mijn vrije tijd lees ik een paar boeken per jaar (exclusief de schoolboeken). Wat ik dan voornamelijk lees is sci-fi en fantasy, omdat dat boeken zijn waar ik zelf nog wat bij zou kunnen verzinnen wat je bij een romance of zoiets niet zou kunnen doen. Hier moet je meer aan het verhaal blijven en bij dat soort boeken verveel ik me erg snel.
De muziek die ik voornamelijk luister zijn voornamelijk Nederlandse muziek en popmuziek. Nederlandse muziek luister ik wanneer ik in een drukkere mood ben en de popmuziek zal ik luisteren in de ochtend wanneer i rustig naar school fiets, het is wat meer rustgevend en relaxter in de ochtend. Ik luister dan vaak de top100 lijst.
Ik doe niet helemaal mee met de mode van nu, want de dingen zoals gescheurde broeken gaten in shirt vind ik net iets te ver gaan, maar wat ik wel zou kunnen zeggen in hoeverre ik meedoe is met de soorten kleding zoals, niet van die hele losse broeken meer slankere broeken en ook in de merken die je koopt.
De rede dat ik dit koop is omdat ik ook persoonlijk deze kleren mooier vind dan wat mensen bijvoorbeeld 20 jaar geleden droegen. Ik kies meestal gewoon iets wat ik lekker vind zitten en er wel mooi uit vind zien.
De mensen die vooral invloed hebben gehad zijn denk ik school en mijn ouders qua het bezoeken en ergens naartoe gaan. Dit is omdat op school heb je verplichtingen. Je moet altijd wel 1X per jaar naar een museum met je klas of leerjaar.
En met mijn ouders doe ik op vakantie culturele dingen hiermee bedoel ik dan monumenten etc. Dan bezoek je kerken, ouder gebouwen, musea. Hier is het daarentegen niet verplicht, maar het heeft geen kwaad om iets van een culturele activiteit te doen in de vakantie lijkt me.
En op gebied van de kunst zelf denk ik altijd als eerst bij de naam van Gogh. Dit komt denk ik omdat hij een bekende Nederlandse schilder is en er zijn heel veel werken te zien van hem. Deze werken zie je ook vaak in musea.
Cultuur is niet het belangrijks vind ik, maar het is wel nodig in je opvoeding. Je kan niet opgroeien zonder iets cultureels te doen.
Architectuurroute
Vrijdag 20 oktober hadden we in de middag een architectuurroute in Amsterdam Zuid. We moesten door een aantal straten fietsen, waar we gebouwen tegenkwamen die in de Amsterdamse School Stijl, Art Deco of Jugendstil zijn gebouwd.
Amsterdamse School, omdat je duidelijk baksteenarchitectuur ziet met versieringen in strakke lijnen. Het raam lijkt mij een Art Deco versiering evenals de tegels boven het raam en sommige details.
Amsterdamse School, door de strakke lijnen en de geometrische motieven. Bij dit gebouw hebben we geen versieringen gezien die wijzen op Art Deco of jugendstil.
Hacquartstraat
Amsterdamse School, door de duidelijke baksteenarchitectuur; volgens mij zijn de ramen meer Art Deco waarbij de beelden ook meer Art Deco zijn dan jugendstil, omdat ze geen vloeiende lijnen vertonen.
Hacquartstraat
Amsterdamse School, omdat je hier ziet dat er vrijwel alleen gebruik is gemaakt van baksteenversiering. De hele gevel is opgebouwd uit geometrische motieven. Ook het glas en lood zijn allemaal vierkanten en rechthoeken. Ik zie niet veel Art Deco of jugendstil kenmerken.
jacob Obrechtstraat
Dit pand heeft volgens mij kenmerken van Jugendstil, het tegeltableau en de hekwerken zijn opgebouwd uit vloeiende lijnen. De dakgoot vind ik ook erg mooi door de details opgebouwd uit bakstenen.
Jan Obrechtstraat
Het tweede pand van rechts is volgens mij Amsterdamse School, maar met invloeden van de Engelse cottage stijl. Hierbij wordt veel hout gebruikt.
Van Eeghenstraat
Een pand met Art Deco invloeden, te zien aan het glas en lood. De begroeiing vind ik echter Jugendstil, vanwege de sierlijke en golvende lijnen.
Jacob Obrechtstraat
Art Deco, door de ornamenten van de natuurstenenbouwonderdelen.
Senna Josephus Jitta
Paleis op de Dam
Het paleis op de Dam was oorspronkelijk gebouwd als stadhuis van Amsterdam. tot 1808 bleef het gebouw op de Dam het stadhuis, hierna werd het aangeboden aan Lodewijk Napoleon als paleis. Vijf jaar later werd het door Willem l weer teruggegeven als stadhuis aan Amsterdam. Het stadsbestuur zag het niet zitten en zo is sinds 1915, het paleis op de Dam het Koninklijke Paleis van het Nederlandse koningshuis. Wanneer de leden van het Koningshuis niet gebruik maken van het paleis, zowat het hele jaar, is het gebouw opengesteld voor tentoonstellingen. De ruimtes van de tentoonstelling zijn over het algemeen als kunstwerk van zichzelf. Het paleis bevat ruimtes waarin de tentoongestelde voorwerpen ondergeschikt zijn aan het geheel. Ook is er sprake van (oude) woon- en/of werkruimtes, aangezien het paleis vroeger veel werd gebruikt als werkplek maar ook als woonplek. Het paleis wordt nu nog af en toe gebruikt als woon- en/of werkplek. In het paleis zijn de kamers tentoongesteld waar de leden van het Koningshuis komen wanneer zij in het paleis op de Dam zijn. Er zijn ook schilderijen, beelden en gebruiksvoorwerpen te zien in alle kamers en zo is het allemaal een groot geheel. Het is een paleis waarvan de kamers worden tentoongesteld met voorwerpen in deze kamers die ook worden tentoongesteld. Die voorwerpen in de kamers staan zonder veel tussenruimte opgesteld. De kamer is meer een totaalindruk dat je opdoet wanneer je erin loopt. De inrichters hebben bij het tentoonstellen gebruik gemaakt van kunstlicht. De lamp verlicht het voorwerp en/of de kamer. Wit, zwart, rood en goud zijn ongeveer de enige kleuren die mij opvielen toen ik in het paleis liep. Dus de inrichters hebben gebruik gemaakt van polychroom maar wel met een beperkt aantal. Als ruimtewerking hebben ze een opeenvolging van zalen gebruikt en er wordt gebruik gemaakt van afrasteringen. Op die manier worden de voorwerpen beschermd tegen beschadiging. De inrichting van de zalen is min of meer gelijkwaardig. Het zijn gewoon allemaal kamers en er is niet echt een kamer die het belangrijkste is. De richting waarin je door de zalen loopt is niet logisch want je wordt niet gedwongen een bepaalde route te lopen en je kan daarom ook zelf kiezen naar welke kamers je gaat.
De tentoonstelling gaat over de woon- en werkplek van de koning en de leden van het Koningshuis. De titel zegt iets over de tentoonstelling, aangezien het ‘Het paleis op de Dam’ aangeeft dat het gaat over een paleis dat op de Dam staat. De inrichters willen informatie geven over een bepaalde plek, namelijk de woon- en werkplek van onze koning. Het heeft te maken met het feit dat het de koning is en dat je op deze manier informatie krijgt daarover. Het is niet duidelijk aan welke ordening de presentatie ligt, want het is een tentoonstelling dat anders is dan andere tentoonstellingen. Je kan informatie krijgen over het tentoongestelde door middel van een gids of een audiotour. Wat niet verplicht is, want je kan ook zelfstandig rondlopen. De manier waarop de informatie is gegeven is begrijpelijk en niet storend, want er is sprake van duidelijke uitleg en daarom stoor ik mij er niet aan.
Het doel van de opstelling is het genieten van het tentoongestelde zonder verdere bijbedoelingen. Ook is het doel om de bezoekers van het paleis, een beeld te geven over het leven van de koning.
OPDRACHT JEFF WALL
OPDRACHT 6
Deze foto heeft iets onwerkelijks omdat het haast niet echt gebeurd kan zijn dat de fotograaf Jeff Wall precies op het moment dat de jongen uit de boom valt zijn camera klaar had en de perfecte foto heeft gemaakt. De jongen valt ook op een hele aparte manier naar beneden. Of het was een foto van zijn stukje van de video, daarom is het misschien zo scherp.
OPDRACHT 7
Dat de foto van de hele wereld is en niet alleen van hem, dat hij hem voor de wereld heeft gemaakt en dus van iedereen is.
OPDRACHT 12
De foto die je hieronder ziet is een typisch voorbeeld van een fotograaf die de werkelijkheid manipuleert. Op de foto zie je een weg door een bos waar het regent met een man die zwemt in de weg. dat laatste is natuurlijk manipulatie van de werkelijkheid. Het is natuurlijk niet mogelijk dat een man in de weg zwemt. Aan de foto te zien zijn het waarschijnlijk twee foto's die zijn samengevoegd met fotoshop. Een foto met een een weg die door het bos loopt die in de herfst is gemaakt en een foto waarbij een man zwemt. Ik vind het zelf een mooie foto maar wel een rare wat het kan natuurlijk niet maar omdat het niet kan spreekt het me juist aan. Ik vind het ook mooi in elkaar verwerkt en vind dat de fotograaf twee mooie foto's die als je ze samenvoegt goed bij elkaar vind passen. Toch ziet het er niet natuurlijk uit maar dat is waarschijnlijk waarom het zo interessant maakt.
Erik Johansson is geboren in 1985 en hij is een fotograaf en kunstenaar uit Zweden. Zijn werk is surrealistische en gemaakt door verschillende foto's te combineren. Hij is een speciale fotograaf want hij legt geen momenten vast, hij legt ideeën vast met behulp van zijn camera en verbeeldingskracht. Het doel is om het er zo realistisch mogelijk uit te laten zien, zelfs als de scène zelf onmogelijke elementen bevat. Uiteindelijk komt het allemaal neer op het oplossen van problemen, het vinden van een manier om het onmogelijke te vangen. Deze foto is dus geen moment at is vastgelgd maar is van de bovenkant gefotografeerd zoalas je ziet. de bovenkant is gefotografeerd van een woonplaats op het water, en word ondersteund door een hele gote vis dus het lijkt alsof de vis op zijn rug een eiland heeft waar een huis op is gebouwd. Dit werk is dus gefotoshoped en lijk heel onrealisisch terwijl de bovenkant wel echt lijkt, en dit is hoe Erik met de werklijkheid speelt.
Deze foto is een typische manipulatie van de werkelijkheid. Dit komt door het realistische water en het springende mannetje. Maar er zijn duidelijk ook neppe dingen die hier voorkomen zoals dat de iphone een zwembad is. De fotograaf heeft hier gebruik gemaakt van fotoshop. Waarschijnlijk een foto van een jongen die in een zwembad sprint en een doodnormale iphone die op tafel ligt. Hij heeft door middel van fotoshop deze fotos samengevoegd en er toen een manipulerende foto van gemaakt. Bij het begin dacht ik dat het wel heel duidelijk nep was. Maar met deze foto is het niet de bedoeling dat het net echt lijkt, maar deze foto heeft ook echt een goeie betekenis. Voor mij is de betekenis van deze foto dat mensen soms in een andere wereld springen als ze op hun telefoon zitten. Ze zijn helemaal geconcentreerd en dat is eigenlijk echt vreselijk. Deze foto raakt mij wel echt door de boodschap en niet door de manipulatie.
'THE WAIT'
Voordat ik dinsdag 21 november naar de documentaire 'The Wait' verwachtte ik een hele zielige betreurde film, en als je je in de hoofdpersoon verplaatst dan zit je in een moeilijke situatie waarbij je bijna uit het land wordt gezet en weer terug naar Afghanistan wordt gestuurd. De film gaat over een meisje die met haar gezin is gevlucht naar Denemarken uit Afghanistan en is nu een heel normale inwoner die de taal spreekt en naar een normale Deense school gaat alleen haar familie spreekt geen Deens dus moet Rokshar alle belangrijke van de immigratiedienst beantwoorden en voorlezen terwijl ze nog een kind is. Rokshar heeft veel moeite om het slechte nieuws te vertellen aan haar ouders het slechte nieuws is dat de familie binnenkort uit Denemarken werd gezet en weer terug naar Afghanistan moet, hun asielaanvraag is afgewezen. Rokshar slaap slecht en wordt depressief van de gedachte dat ze elk moment opgehaald kan worden door de politie en uit het land wordt gezet. Rokshar valt flauw omdat het haar te veel wordt en wordt naar het ziekenhuis gebracht, ze krijgt zelfmoordneigingen en moest om het weekend in het pleeggezin. Rokshar gaat met haar advocaat een nieuwe aanvraag doen op asiel, welzijn van een kind. Uiteindelijk mag Rokshar en haar familie voor minimaal 2 jaar blijven, en is er een heel groot feest om het te vieren. Rokshar gaat werken en verdiend haar eigen geld en droomt van een autorijbewijs en probeert zo veel mogelijk zelfstandig te worden.
De documentaire klopte met mijn verwachting en ik vond het heel indrukwekkend.Het belangrijkste stuk van de documentaire vond ik dat je goed kon zien hoe moeilijk het is voor vluchtelingen om weer een goed leven op e bouwen.
De documentaire wil aan je laten zien hoe moeilijk het is voor vluchtelingen.
Senna Josephus Jitta
Maak jouw eigen website met JouwWeb